Gölge

Geçmişteki rolünün içine mi hapsoldun? Öyleyse David Richo'yu okumalısın. Geçmiş Şimdi Olduğunda.. Geçmiş asla sona ermez, hatta geçmez bile. Tekrarlayan hataların, benzer kişilerle tanış olma durumundan hoşnut olma halin, ilişkilerde aynı yerlerden kopman, yeni tanıştığın birilerine orantısız yakınlık hissetmen, küçük bir hataya gereğinden fazla öfkelenmen, küçük bir sessizlikten endişelenmen, ayrılıktan korkman, bir hatanı kabul edilebilir ölçütlerde dile getirdiklerinde dahi kontrol baskısı olarak hissetmen, yakınlaşan insanlardan kaçman, alınganım diyerek kendini yaftalaman geçmişinin şimdilere sızdığını gösteriyor olabilir.

Diyor ki; geçmişimizde aramızda çözümlenmemiş sorunlarımızın olduğu kişilerin rollerini yeni birilerine vererek ilerliyoruz. Bunun adı Aktarım! Bunun farkında olarak duygularımızı yönetebildiğimiz zaman an'da kalabiliyoruz ve geçmişimizin yıkıcı olan duyguları varsa eğer şuan ki ilişkilerimize yansıtmayabiliyoruz. An'da kalabilmek kıymetli, duyguları yönetebilmekten geçiyor, bunu bir durak, bir ara, bir nefes vererek yapabiliriz belki de. Bu bilinçli boşluk ile o eski sahneyi kırabilir ve yeni duygular yaratabilirsin. Bu bir iletişim, karşılıklı bir iletişim. Her iki tarafın da geçmişini yansıtma ihtimali yüksek ve imkanlar dahilinde bile sağlıklı iletişim kuramıyor olmak belki de bu yüzden çok olası.

Ve evet geçmişimdeki yıkıcı duygularım ve her birimizde mutlaka bir şekilde yaşanmış yıkıcı duygular, size sesleniyorum! Her anımıza bulaşmana izin vermeyeceğiz.

Gölgemiz sadece duvarda veya yerde bizi takip edebilir ama sarsıcı duygularımızın gölgelerimiz gibi geçmişten bizi takip etmesine gerek yok,

Sevgiler