Bugünlerde

             Bugünlerde içimde yaşlı birinin yaşadığından eminim.  Öyle ki bazı zamanlarda yaşama sevincim ile derinden sarsılabiliyorum. Zor zamanlar geçirdiğinizde dünyanın en zor şeyini siz yaşıyormuşsunuz gibi hissediyorsunuz.  Bunun üstesinden gelebilmek mümkün, bu bugüne kadar biriktirdiğiniz duygular ve hayatınıza aldığınız insanlar ile ilgili olabilir belki de mesele. Bazen insanın hayatının kapıları sanki ucuz bir meyhane gibi açılıyor herkese ve her cümleye. Ruhuna işlemiş oluyor çoktan bir cümle ve sonra önemli bir yer ediniyor kendine, kapı kapansa da nafile,

             Kaldığın yerden devam ediyorsun sanıyorlar, oysaki kaldığın yere kadarmış bazı güzel zamanlar.

            Kitap satırlarında şöyle der “ Zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. Klasik yaklaşım bize, ihtiyacı doğrultusunda herkesin karşısına çıkan dört çıkış olduğunu öğretir. Birinci çıkış uykudur. Uyku bize dünyadan ve onu dolduran acılardan kalabileceğimiz bir sığınak sağlar. Biri ağır yaralandığı zaman kendinden geçer. Aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. Zihin işte böyle bir noktadan çıkarak kendini acıdan korur. İkinci çıkış unutmaktır. Bazı yaralar kısa zamanda kapanmayacak kadar derindir. Bazı anılar o kadar azap vericidir ki, onlara alışmak mümkün değildir. İşte zaman, unutturur ve çoğu yarayı iyileştirir. Üçüncü çıkış deliliktir. Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki, kendini ancak delilikte koruyabilir. Bu ilk bakışta faydalı gözükmese de faydalıdır. Gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acıdan kurtulmak için zihnin gerçekliği bırakması gerekebilir. Dördüncü çıkış ölümdür. Ölüm son sığınaktır. Dünyadaki süreçler ölüyü incitemez."

           Ama yine de bazı şeyler zamanla çözülmez, zaman seni çözer….